بررسی تأثیر سبک های رهبری بر فراموشی سازمانی هدفمند: رویکردی نوین در مدیریت دانش

مقدمه: دو بعد عمده­ی مدیریت دانش جهت کسب مزیت رقابتی در سازمان­ها عبارتند از: یادگیری سازمانی و فراموشی سازمانی. علی­رغم تحقیقات بسیار زیادی که در زمینه­ی مدیریت دانش و یادگیری سازمانی انجام گرفته است، تاکنون در زمینه­ی فراموشی سازمانی و مدیریت آن مطالعه و بررسی زیادی انجام نگرفته است. در این تحقیق سعی شد تا مفهوم فراموشی سازمانی هدفمند برای اولین بار به صورت مدلی مفهومی مطرح گردد و ارتباط آن با سبک­های رهبری تحوّل­گرا و عمل­گرا مورد بررسی قرار گیرد.   روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع بنیادی تجربی مبتنی بر روش همبستگی با استفاده از انتخاب نمونه است و برای گردآوری داده­ها از روش پیمایشی استفاده شده است. در این تحقیق از روشهای مدل­یابی معادلات ساختاری بهره گرفته شده است و جهت تجزیه­وتحلیل داده­ها از نرم­افزار لیزرل استفاده گردید. مدیران و معاونان بیمارستان­های خصوصی و دولتی تهران جامعه­ی آماری این تحقیق را شکل داده­اند.   یافته­ها: نتایج حاکی از آن است که علی­رغم تأثیر بیشتر سبک رهبری تحول­گرا، هر دو نوع سبک رهبری تحول­گرا و رهبری عمل­گرا بر فراموشی سازمانی هدفمند تأثیر دارند؛ در ادامه نیز میزان تأثیر متغیرهای گوناگون بر رهبری عمل­گرا و رهبری تحول­گرا به صورت جداگانه حاصل شد؛ به­طور مثال مشخص گردید که متغیر تفکر کوتاه­مدت رهبر با بار عاملی 0.89 بیشترین تأثیر را بر عمل­گرایی یک رهبر و متغیر تشویق کنندگی و الهام­بخشی یک رهبر با بار عاملی 0.92 بیشترین تأثیر بر تحول­گرایی یک رهبر دارد. ­   نتیجه­گیری: با توجه به این­که سبک رهبری تحول­گرا نسبت به سبک رهبری عمل­گرا تأثیر بیشتری بر فراموشی سازمانی هدفمند دارد توصیه بر آن است تا جهت مدیریت بهینه­ی فراموشی هدفمند در این مورد مطالعه (بیمارستان­های دولتی و خصوصی تهران)، سبک رهبری تحول­گرا به کار گرفته شود.